Müflis Tüccar Şiiri - Erdal Koca

Ne yün yorganda yattım ne kuştüyü yataktan
Müflis tüccar gibiyim çıkamadım bataktan
Her başıma gelene gene dedim ki Hak’tan
Bilmiyorum! Hayatın baharı mı kışı mı?
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Ne talih bana güldü ne de yüzüme baktı
Sanki şansızlıkları babam miras bıraktı
Dairede şef oldum müdür kafayı taktı
Herkes bahane etti… Gözlerimi kaşımı
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Düğünümde ne kına ne çengi ne saz oldu
Koca ömür bitti de ne bahar ne yaz oldu
Kızlar okudu lakin oğlan çok haylaz oldu
Bu başıma gelenler… Hâşâ Hakk’ın işi mi?
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Sözümü tutamadım hayal oldu her ahtım
Her zaman yıkık dökük zavallı gönül tahtım
Ne yaptıysam yüzüme gülmedi kara bahtım
Bu kara gece midir sabahın güneşi mi?
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Piyangoda bir defa! Ne villa ne yat çıktı
Altılı ganyan yaptım kocamış bir at çıktı
Komisyona seçildim FETÖ, cemaat çıktı
Hayatımda tek doğru: doğru seçtim eşimi
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Ömrümce bir baltaya sap bile olamadım
Devletime kıymadım malını çalamadım
Evi kiraya verdim… Kirayı alamadım
El âleme iş yaptım yapamadım işimi
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Vücudumu taşımaz şu zavallı dizlerim
Suda bile yürüsem… Belli olur izlerim
İlaçları yutmazsam tutuyor krizlerim
Hemşireler bir türlü ölçemez ateşimi
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

İçime ateş düştü damarda kanım yandı
Hiç maşa kullanmadım ocakta canım yandı
Hadi ben, beni geçtim benimle hanım yandı
Kime şikâyet edim…? Oğlumu kardeşimi
Elli beş yıl şanssızlık bırakmadı peşimi

Sığır çobanı oldum tosunlarla uğraştım
Davara kürün yaptım yosunlarla uğraştım
Devlete memur oldum masonlarla uğraştım
Mahşere kadar mıdır benim bahtsız gidişim
Elli altı senedir rast gitmedi hiç işim

Bekledim ki bal yapsın şeker verdi arılar
Çalışmadığım derste çıktı bütün sorular
Eve tesisat çektim… Su kaçırdı borular
Hepsi kayıt altında hem faturam hem fişim
Elli altı senedir rast gitmedi hiç işim

22.9.2016