Hiç kırgınlıklar biriktirmedim
hasretine karşı.
Bu yüzden çoğalmadı öfkelerim.
İçimin derin vadilerinde yankılanıp
kendine dönen bir çığlık oldular her zaman.
Sevdanın,
o ele avuca sığmaz haşarı sarhoşluğu dahi kusturmadı onları ,
güçlendirmedi.
Ki ;
öfke dediğin sevgili,
içinde yalnız beni öğüten bir değirmendi.
Aklımın salıncağındaki döngüde sallanan ,
altı yaşındaki
aymaz, çocuksu sitemlerimden başka,
elimde avucumda kalan bir şey yok .
Ne bir öfke, ne kırgınlık.
Sıfırı tüketmiş bir müflis gibiyim sanki.
İyi ki gönlümün kepenklerini indirmeme engel sevdan var.
O da olmasa,
yürek doyamadan gidecek olmanın telaşında inan ki..
Çınar Göle
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!