Nevra´ya
Ganita´nın hüzün akşamlarında adınla ıslatırdım dudaklarımı. Karanlığımda ellerini arar ısınırdım.Bir acı kollarımda uyurdu geceleri, şarkıları camlarda buğulanırdı dudaklarının. Ne rüzgarlar gönlümüzce esti, ne ben gitme diyebildim sana. Şarkılar yarım kaldı dudaklarımda. Bir mayısta yitirdim seni, öyle olmadı mı? Oysa ben öykü böyle bitsin istemiyordum.
İlk sende gördüm hüznün böylesini,
yüzünde maceralar yaşanıyordu alabildiğine ince ve derin.
Nihal´e
kelimelerini özgür bıraktığın
o şarkıları söyleme bir daha,
hele benim sevdiğim şarkıları
hiç söyleme ne olur.
dağıttım korkularımı,
kaldırımlarda sızdım,
uykusuzluğuma kardeş,
bir tek yalnızlık vardı.
dün,
Ganita´dan geçtim
çırılçıplak aşklar yaşadım ben
eflatun giysili
mor kadınlarla,
sevmediğim şarkıları söylediler
içimi acıtan...
Lâçin´e
1.
kehanete göre bir gün bu şehre geleceği belliydi
elindeki yüzlerce haritadan
bir gün kaderini görüp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!