Yemyeşil gözlerin senin,yüzünde nur pir
Sesin bambaşka değişik etkili,içler erir
Ağzından dökülen sözler tartılı,ders verir
Öylesine cansın,senin gibisine şans denir
Güller gülüşüne hayran,bülbüller güzel sesine
Ben yine tam,şiir ve şarkılarımla,
Başbaşa iken...
Kah hüzünlerim,kah sevinçlerim ile
Hülasa romantizmin cenderesinde,
Doruklarında iken!
Ne güzeldi,o yazdıklarınız
Bir kuş gelip konarsa pencerene
Cik cik ötüp derinden bakarsa gözlerine
Nasıl halin görsün görürsen kışt deme
O kuş sen bilmesen de seni doyamaz sevmelere
Bir kuş gelip konarsa pencerene
Susamıştır su ver nasılsın de
Fakir vakur ilkokul müstahdemliğinden emekli
İyilik meleği idi sanki eli yüzü nur gibiydi...
Rabbim tüm güzellikleri ona vermişti sanki
Düşünmediğim zaman geçmez onu nineciğimdi
Evimizde ikimiz vardık sadece bir ben bir ninemdi
Ve böylece ayrılmadık birbirimizden yaş doksan birdi
Yağmur yağacak gibi rahmet sicimlerce şıkır şıkır
Cebin cepkenin delik he de haleti ruhiyen tıkır
Boş ver alemler ne derlerse desinler mıkır da mıkır
Dünya malı öte kim aldı dert etme fakirsen fakir.
Seni unutamadım canım evladım
Kaybetmenin acısı dinmedi içimde
Bu gün seni yine nasıl özledim de
Belki artık kavuşmamız yakındır diye
Avundum gözyaşlarım içimde
Yaşasaydın şimdi otuzüç yaşında olacaktın
Sana ilk üç yaşımda iken demiştim beni buğakma diye
Bırakma diyemiyormuşum sen de anlatıyordun
Öyle dedin ya bende seni bir daha hiç bırakmadım dedin
Evet...yaşadığın sürece beni hiç bırakmadın.
Bir gün mecburi istikamet günü geldi bıraktın
Gittin yarım mı kaldım?
Hep kırmızı ışıklarla dolmuşsa hayatım
Yaşamak bu mu derim nasıl bıkarım
Ellerim bana yetmez iki el isterim
Yıkılmışım dostum belki ölmek üzereyim
Yine de ümidim heveslerim ideallerim vardır
İnleri terkedip nasıl da kuyuya düştünüz...
İşte sonunda birbirinizin başına üşüştünüz
Hep yiyemezdiniz ya başımızı
Zehrettiniz tatlı aşımızı
Artık daim siz yeyin kafanıza taşlarımızı
Hainler kök söktürdünüz,kahrettiniz milletimizi
Belli ki kalmamış yarınlarıma renk renk çiçeklerim yok artık
Anılarım ile yaşıyorum anılarım ile avunuyorum
Her günüm bir diğerinin aynı
Çile iplerim öylesine kördüğüm olmuşlar ki
Açmanın imkanı epey uzun sürer
Yolum aydınlık dümdüz olabilirdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!