İcabet var, davet var!
Görüm kapısı açık olanlardan
Kadim bir dosttan nasihatler heyulamda
Şöyle kenarda koyacak yer, bulsam da girsem
Girizgâhı loş, kaypak zeminli karanlıklar
Tenimi buz öper, ürperirim korkarım!
Benim muhayyelim var,
Şahikadır, bikarar
Tunç bilekli zırhlardan kuşandım
Cinsiyet emarelerim yan cebimde, zulada
Hünsa gibiyim, şehvete dolanmayan bir yayın akışı
Nerden görür, nasıl anlar hafiliğim neşrolur
Zehirli zıpkın gelir yüreğime, müennesin bakışı
Soğutmaya kucaklarım, kutupları, buz dağlarını
Koynuma alırım ayazı, boranı, karı kışı
Bıraksın diye nefs-i emareyi saf dışı
Diz çöktürebilmek için onca fer
İzansız, ayarsız kalkışı
Yüzüme düşen fosiller, embesiller
Zihnimde harap kentler, helak olmuş nesiller
Ben Allah’ın gazabından korkarım
Varsın “korktu kaçtı! ” desinler..
16.02.2008
Mehmet Sani ÖzelKayıt Tarihi : 16.2.2009 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüzüme düşen fosiller, embesiller Zihnimde harap kentler, helak olmuş nesiller Ben Allah’ın gazabından korkarım Varsın “korktu kaçtı! ” desinler..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!