Müebbetteyim Şiiri - Akif Kurt

Müebbetteyim Karanlık Hapislerde
Kaçkınım Uykularımdan
Ne Söyleyeceğini Bilmiyorsan
Hiç Birşey Söylemeden Git
Git Ki Tam Olsun Acılar

Suskunum Yalnızım Acımasız Duvarlar İçinde
Gece Bastırıyor Yağmurlar Yağıyor
Dışarıdan İt Sürülerinin Sesleri Geliyor
Ne Söyleyeceğini Bilmiyorsan
Hiç Birşey Söylemeden Git
Git Ki Tam Olsun Acılar

Ayaklarımda Soğuktan Bir Acı
Onur,Gurur Yıkılmış Bir Sancı
Sus Ve Bak Islak Gözlerime
Dört Duvar Sıkıştırdı Beni Köşeye

Çıkar Bu Yalnızlık Hapsimden
Diri Diri Sok Mezara
Ne Söyleyeceğini Bilmiyorsan
Hiç Birşey Söylemeden Git

Lanet Olsun Demeyeceğim
İsyan Etmeyeceğim
Gardiyan, Gardiyan Çıkar Beni Burdan
Diye Feryatlara Girmeyeceğim
Gözlerini,Gözlerini Görmek İstiyorum
Sende Şimdi
Ne Söyleyeceğini Bilmiyorsan
Hiç Birşey Söylemeden Git

Karanlıklar Başka Renklere Büründü Gözlerimde
Sesler Tınısını Yitirdi Yüreğimde
Ve Halim Hal Olmaktan Çıktı Artık
Tavırlarım Sensiz Alabildiğine Yorgun
Sus Ve Bak Islak Gözlerime

Gece Gelir Sensizlik Bulutu
Ağlamak Artık Bir Avuntu
Müebbetteyim Sensiz Burada
Bu Kuytu Kuyuda
Hiç Ses Yok Etrafta
Sus Ve Bak Gözlerime

Ellerim Nasılda Titremeye Başlamış
Gömleğimden Görünen Tüyler Beyaz
Senin İçin Bu Kahrolası Yatışlar
Düştüğüm Hapis Odası Aldı Hayalleri
Şimdi Rutubetli Duvarda Gözlerin
Ve Sensiz Dalmışım Uykulara
Kaçkınım Rüyalarımdan

Anlatmaya Çalışmıyorum Bunun Olmayacağını
Artık Bende Biliyorum
Müebbetteyim
Ne Söyleyeceğini Bilmiyorsan
Bir İsteğim Var Senden
Hiç Birşey Söylemeden Git.

20 Aralık 2006