Müebbet yatan biri var Şiiri - Zeki Tepe

Gece karanlığı yine sarmıştı bedenimi
Göz gözü görmez olmuştu.
Odaya vuran ay ışığını saymazsak.
Baktım tavana vuran ışığın yansımasına
Aklıma sen geldin.
Ayak sesleri yankılandı son kez caddelerden,
Sanırım en son gelen işçilerin sesleriydi.
Kapatmak istedim gözlerimi.
Yorgun günün ertesi gününe uyanmak koşuluyla.
Olmadı.
Aklıma sen geldin yine.
Ne zaman gözlerimi kapatsam
Birden karşıma çıkıyorsun.
Belki de uyanmamak istiyorum.
Hayatın geri kalanını rüyalarda geçirebilirim.
Gecen yine ayrıldığımız yere baktım.
Bir masum göründü, o bank gözüme.
Üstünde nasılda simit yemiştik
Hani sen çayını dökmüştün üstüne
Ben sana gülerken bende dökmüştüm.
Zaman işte bir çırpı da alıyor önüne
Sürüklüyor koça koça taş parçalarına savuruyor seni,beni ve sevgimizi.
Şimdi nerdesin bilmiyorum.
Belki mutlusun beklide değil
Ama şunu bil ki bir tanem.
Sen gittikten sonra ben her geçe mutsuzum.
Çünkü kalbimin hücrelerinde
Müebbet yatan biri var.