Müebbet Veren Şiiri - Fatih Tekiner

Tek müsebbibidir hazin hâlimin
Solmasına sebep ömür gülümün
Sona varmasıdır hayat yolumun
Tebessüm yerine ıstırap ören
Muhabbetten kaçıp müebbet veren

Suçsuz olduğumu görüp bilip de
Bütün delilleri yakıp silip de
Kalemimi kırdı yargıç olup da
Sevgiyle değil de ateşle saran
Muhabbetten kaçıp müebbet veren

Âlemi cihanı dar etti bana
Aldığım nefesi har etti bana
Ömrümce kederi yâr etti bana
Vuslatı boş verip hasretle yeren
Muhabbetten kaçıp müebbet veren

İnsanlık gerçekten ölmüş dedirtti
Geriye menfaat kalmış dedirtti
Sevdalar sadece külmüş dedirtti
Yaşama arzumu bitirip kıran
Muhabbetten kaçıp müebbet veren

Şimdilerde ortada yok, sır oldu
Kim bilir nerede, kime sarıldı?
Zalimlik kolay mı belki yoruldu?
Öldü mü kaldı mı düşünmez bir an
Muhabbetten kaçıp müebbet veren