Müebbet Verdim Yüreğime

Gidişinin ardından sayamadım günleri
Kim bilir kaç hafta kaç ay kaç yıl geçti
Sensiz kaç mevsim yaşadım
Saymak çok zor geldi bana
Saymadım...
Yokluğun hissediliyor gittikçe hayatımda
Geçen onca gün unutturmadı seni bana
Her adımda her bakışımda her sözümde sen varsın
Sensizim şimdi bu Sivas sokaklarında...
Ağlamak nedir bilmem ben
Ağlasam da yakışmaz bana zaten
Gidişinde ağlamadım özlemimde de ağlamam
Bana seni hatırlatıyor bu şehir
Alıp başımı gitmek geliyor bu şehirden...
Gittiğin gün kalbime kilit vurdum
Senden başkasını sevmeyecektim sözümü tuttum
Aklımda sen hayalimde sen düşümde sen
Meğer ne çok seviyormuşum seni bir bilsen...
Bilsen de bir önemi yok artık
Biz seninle yıllar önce ayrıldık
Elveda kelimesini çok duydum hayatımda
Biz merhabalara hasret kaldık...
Artık sevdalara elveda deme sırası bende
Merhaba yok artık tüm sevmelere
Kalbimi zincire vurdum hapsettim zindanlara
Müebbet verdim artık bundan sonra yüreğime...
Sevmeyi kendim öğrendim sevilmemeyi senden
Mutluluk bende saklıydı ayrılıksa senden gelen
Artık unutuyorum bende seni
Aşk kelimesinden korkar oldum senin yüzünden...
Aşklara küskün sevdalara dargınım
Dört duvar arasında yalnız başımayım
Güneşi unuttum karanlıklardayım
Sen beni bırakıp gittiğin günden beri
Bu koca Sivas ta tek tabancayım...