Müebbet Hapis Şiiri - Sahra Aksoy

İçim sıkılıyor,
Sensizken buralarda!
İçim bulanıyor,
Sen yanımda olmayınca.
İçim daralıyor,kalbim kilitleniyor.
Kelimeler yetmiyor.
Haykıramıyor ifadelerini!
Manalarını yitiriyorlar.
Cümleler paragrafları dolduramıyor.
Şiir anlamını yitiriyor! !
Anlamsızlaşıyorlar...
Haykıramıyorlar eskisi gibi manalarını.
Güven telkin etmiyor cümleler.
Seni başkalarının hikayelerinde düşündüğümdeyse!
Parçalanıyor tüm kelimelerim ses,ses!
Nerede kelimeler?
Nerede beni ben yapan duygular?
Yetersiz mi kaldı şimdi neden?
Senden nefret ediyor bu kelimeler...
Hiçlik dolu cümleler kurdurduğun için!
Hey sen sen sen...!
Kahretsin bu bulantı.
Alt üst etti benim cümlelerimi!
Ama yine de cümlelerime nokta koymuyorum.
Bir virgül daha atıyorum.
Niye neden olduğunu bilmeden.
Seni kelimelerime,cümlelerime
Paragraflarıma tüm şiirlerime hikayelerime
Konu ederek hapsediyorum.
Ölene kadar mahkumsun!
Müebbet hapis hem bana hem sana...
Oyun bitmedi!
Yeni cümlelerle merhaba diyorum sana!