Müebbet Şiiri - İlhami Canbolat

Müebbet yemişiz, dünya bir kafes.
Müebbet mahkûma gün saymak abes.
Saatler kurulu hep ecel vaktine,
Ne fazla ne eksik, sayılı nefes...

Dünya mahpusunda vakit tam olur
Saatler vuslatın vaktini vurur.
Kimseye kalmaz, fanidir bu han
Dar-ı bekaya göçen kurtulur...

Ne para ne aşk ne gül ne çiçek,
Ölüm hayatta şaşmayan ölçek.
Hakikat sanılanı yüzlere vurur,
"Dünya yalan" diye haykıran gerçek..