Ben bütün gülüşleri kendime müebbet bildim, Müebbetin en kötüsünü gülüşümden alıp, gülüşlerine verdiklerim den yedim.
Akıllandım ama geç oldu.
Ne güç kaldı ne gülüş
Müebbetim ölümüm oldu. .
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!