Müebbed Şiiri - Nesrin Naz

Kaldırdım başımı…
Baktım gökyüzüne…
Kara kara bulutlar…
Kaplamış her yanı…
İnce ince…
Alaycı bir gülümsemeyle…
Gülümsedim içten içe…
Dedim kendi kendime…
Hava sıkıntılı…
…………….Ben
……………….Havadan sıkıntılı…
Söylendim…
‘Tencere dibin kara
Seninki benden kara ’diye
Ruhum daki sıkıntılar…
Taht kurmuş…
Almış…
Başlarını gidiyorlar..
Düşüncelerim sanki…
Hipodromda at yarıştırıyor…
Kah……..
………….Eskiler…
Kah………
………….Yeniler
Gözlerimin önünden…
Film şeridi gibi…
Akıp gidiyor…

Kafamın içi…
Soru işaretleri dolmuş…
Sorgular….
…………sorgular
……………..sorgular.
Hepsi takıntı olmuşlar...
Zihnimde…
Ne yapsam….
Ne etsem kurtulamıyorum…
Bu tekdüzelikten...
Sanki bir metronom gibi…
Düzenli çığlıklar ve bağırışlara
Gebe kalıyorum sessizce…

Gözlerimin önünden…
Geçerken hayalin…
Ağladığını görüyorum…
Biraz daha dikkatli baktığımda…
Karanlık odanın sessizliğinde…
Terk edilmişliğinde…
Otururken görüyorum seni…
Uzanmak istiyorum…
Uzanamıyorum…
Günah çıkartmak...
İstiyorum aslında…
Ama …………….
…………….Ama
…………………Ama sen
Ellerinle itiyorsun ellerimi…
Git diyorsun…
………………Git
Beni………
…………Beni kendi halime bırak…
Beni yalnız bırak…
Bırak beni…
……………Bırak gölgelerde kalayım…
Benim sorunum…
Seninle değil…
Benim sorunum…
Kendimle………….
…………………Kendimle diyorsun.
Diyorsun ama…
İstediğim cevabı vermiyorsun…
Sen………...
…………Sen
………………..Sen beni
Dinlemeden…
Bilmeden…
Müebbede...……..
………….Müebbede mahkum ediyorsun.

06.06.2008
Bornova/İZMİR