Çivisi çıkmış dünyanın müdürüm
Yüreğe küs bedenlere, makinelere dönmüş insanlar
Gülüşler çalınmış, umutlar çalınmış
Acınmamış, duygulara bir tokat çalınmış
Zaruretler kisvesi bahaneleri donatmış
Yalanmış müdürüm en gerçek sandığım, yalan
İçime bahar getiren ses kışın gök gürültüsüymüş aldanmışım
Müdürüm kabahat cahilliğime mi kesilecek
Oysa ben bilirim dünyanın tüm kirinin bir çocuğun gülüşünde kaybolduğunu
Ben bilirim yalanın en büyük günah olduğunu
Bilirim bir yalanın mutluluğundansa bir gerçeğin acısının makbul olduğunu
Bilirim dünyayı bir sesin sevimli kıldığını
Bilirim ben müdürüm
En büyük kötülüğün bir insanın umudunu çalmak olduğunu
Biliyorum sevginin eylem gerektirdiğini
Ben biliyorum müdürüm biliyorum dünyada misafir olduğumuzu
Biliyorum yaşanılacak en güzel yerin bir gönül olduğunu
Cahilliğime vermesinler sitemimi, müdürüm
Varsa benim bir kabahatim
kulağımın hep gönlümde oluşundan
fakat dünyanın bunun yeri olmayışından olduğunu
söyleyemezsem eğer
sen söyle müdürüm
Çığlık çığlık susuşlarımın
gücümün tükendiğinden olduğunu sen söyle..
Ah diyorum keşke
Keşke yalan da bir ölüm sebebi olsa
Dünya pek mi ıssız olur öyle
Sıkılır mı insan o tenhalıktan
Hayır hayır
bir kitapta okudum müdürüm
Aborjinler yalansız yaşıyor
Uzak bir ülkede küçük bir kabile…
Güler Türkmen
Kayıt Tarihi : 23.11.2022 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!