Özünde merhamet yok sözlerine inanmam
Sen baba şefkatiyle saramazsın Müdür Bey
Kim olsa fark etmiyor aynı tas aynı hamam
Sen de kılı kırk yerden yaramazsın Müdür Bey
Masanın o yüzünden bakınca bu tarafa
Saygıyı ve sevgiyi kaldırıyorsun rafa
Bir ben varım deyip de değişmezse bu kafa
Korkarım ki menzile varamazsın Müdür Bey
Makamınla mazlumun üstüne gittiğinde
Ahını aldığının canına yettiğinde
Rabb’imin adaleti tecelli ettiğinde
Kimse başkasında suç aramasın Müdür Bey
Hiç kimse baki değil senin de hükmün biter
Fazla ileri gitme beter olursun beter,
Rızkı Yaratan verir, haddini aşma yeter
Hikmetini sırrını soramazsın Müdür Bey
Uzaydan mı geldin sen ne güler ne ağlarsın
Güçlüsün kuvvetlisin kükreyince çağlarsın
İstersen ellerimi kollarımı bağlarısın
Kalemime kelepçe vuramazsın Müdür Bey
Yükseklerde uçarsın Kâf dağında gözün var
Karşına çıkılmıyor buz gibi bir yüzün var
Seninde Fikret gibi elbette bir güzün var
O makamda ebedi duramazsın Müdür Bey
Kayıt Tarihi : 30.7.2009 22:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)