İnsanoğlu bu dünyada tek başına değildir. Bir çevreye, bir topluma aittir ve birlikte yaşamaya alışmıştır. Birlikte yaşamak kolay olmamakla birlikte daha iyisi henüz keşfedilmemiş olduğundan insan bu mecburiyeti kabullenmek durumundadır.
Birlikte yaşarken kişinin katlanması gereken zorluklara, sorunlara ve etkilenmesi muhtemel olaylara karşı takınacağı tutum, onun hayatını ya kolaylaştırır ya da zorlaştırır.
Bu tamamen insanın kendisine bağlı bir durumdur. Her iki halde de önüne çıkan problemlerin çözümü konusunda öncelik almak onun hayatına iyi – kötü bir hareketlilik getirir.
Bu perspektiften bakılırsa eğer kişinin kendisini etkilemesi muhtemel problemler karşısında durup, oturup onları kendi hallerine bırakmaktansa, müdahale edip tavır alması ve taraf olması en iyisidir.
Sonuç istenildiği gibi gelişmemiş bile olsa “Elimden geleni yaptım.” der sineye çeker insan. Buna rağmen olayların gidişatının kendi haline bırakılması demek, ileride telâfisi zor bir takım sorunların ortaya çıkmasına sebep olmak demektir.
Bu durum çözüme yardım etmeyeceği gibi bizim dışımızda başkalarının da aleyhine bir takım sorunlar oluşturabilir ve bunların ortaya çıkmasına sebep olunduğu için kişi aslında hiç istemediği bir durumla da karşı karşıya kalabilir.
Böyle bir durumda pasif kalmak çözüme değil çözümsüzlüğe ve dolayısı ile sorunun daha da büyümesine sebep olur.
Her problemin bir çözümü mutlaka vardır. Ama çözüm için öncelik alıp müdahil olmak gerekir. Müdahil olmak demek çözüm yolunda atılan adımlara katkı sağlamak demektir.
“En kötü karar bile kararsızlıktan iyidir,” denmiştir. Kararsızlık genellikle kargaşa getirir. Oysaki her verilmiş kararın iyi ya da kötü mutlaka bir sonucu olur. Ve her sonuç beraberinde iyi kötü bir çözüm üretir.22.02.03
Kayıt Tarihi : 24.5.2010 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)