Bir şâir ağladığında
vicâhî kıyâmet kopar
dayanamaz bakamazsın yüzüne
hele bir bakta gör rikkatli gözlerine
bırakıp kederli başını
selin önünde nasıl çarpa çarpa sersiz gittiğini
görürsün suyun ateşe ateşin suya dönüştüğünü
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta