Mucizem Şiiri - Ayşegül Doğrucan

Uçsuz bucaksız bildiğim bozkırlarda dolaşırken,
Derin denizlerin dalgalarında aradım seni.

Saatler ömrümün tükendiğini haber verdiğinde,
Ne bulacağımı bilmeden aradım seni.

Alınlarda uzayıp giden çizgilerden haber beklerken,
Her daim kısa kalmış el çizgilerinde aradım seni.

Gönüller bedenlerin hazzında solarken,
Bir bakışın tebessümünde aradım seni.

Sitemkâr bir bakışın anlamsızlığı ruhumu sarsarken,
Kendinde İyinin umudunda aradım seni.

Soramadığım soruların isyanı yakarken bedenimi,
Maddeye bulaşmamış Aşk’ta aradım seni.

Ata ruhların ummanlarında boğulmayı beklerken,
Yok oluşun gölgesinde aradım seni.

Nesirde tanıdığım aşkta yitirmişken benliğimi,
Nazımın kadimliğinde aradım seni.

Yalnızlığın gölgesi kalabalığın güneşinde yiterken,
Kalabalığın yalnızlığında aradım seni.

Büyük düzenler içinde sendelerken,
Küçücük odalarda aradım seni.

Anlamlar kaybolurken kelimelerin büyüklüğünde,
Harflerin derinliğinde aradım seni.

Ve zamanın dönüşsüz yollarında ilerlerken,
Bir bebeğin gülümsemesinde buldum seni…