Mucizem Şiiri - Demet Berberoğlu

Her gece uzaklara bakar dururdum
Uzaklara,çok uzaklara...
Dalardım gecenin koyu karanlığına
Bitmeyen,tükenmeyen kara yalnızlığa.

Anlamsız bir boşluktu dünyam
Sessiz,sakin bir sonbahardı sevdam
Ne kanayan,kapanmayan bir yaram
Ne de kanattığım yaralar vardı acımadan

Parlayan bir yıldız gördüm zamanın birinde
Tüm aydınlığıyla bakıyordu sahipsiz bir gecede
Sonra gökyüzü birden karardı.
Göz kırptı yıldızım,umut çiçekleri içinde.

Zamansız mucizemdi parlayan yıldız
Şehir bomboştu,tehlikeli ve ıssız
Fısıldayarak 'gel' diyordu yıldızım
'Gel,gidelim karanlığın ucuna acımasız.'

Karıştım yıldızımın sonsuz ışığına
Tükenmeyecek deli sevdasına
'Bir dilek tut' diyordu mucizem
'Bir dilek tut,inat olsun ay ışığına.'

Hiç düşünmeden tuttum dileğimi
Bir kördüğümle bağladım yüreğimi.
O gece birden bir fırtına koptu
Tuttuğum dilek kaydırdı zamansız mucizemi...