Geceyi gündüze bağlayan aydınlık gibi hürriyetim oluyorsun.
Kayıp bir coğrafyanın ortasında yalnızlığımı bölen kalabalığım,
Henüz doğmamış umutlarımın hem anası hem babası oluyorsun.
Seninle çoğalıyorum toprağa serpişen tohumlar gibi köklenip,
Bir çınara dönüşüyorum.
Güneş gibi Yüzüme doğuyor varlığın.
Uçuşan kuşların kanadında özgürleşiyorum sana doğru.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta