solgundu ışıklar
kırk altıncı kattan yansıyan
şehrin gizemli siluetinde
karabasan uykuların çığlıklarında
yarasa öbekleri uçuştu dört bir yana
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Muhteşem bir kurgusal (?) deneme... Her kadının kendinden birşey bulabileceği feminen duyguların kaleme dökülüşü ve ustaca yerleştirilen imgelerle şiirsellik kazanan yazınız için sizi canı gönülden kutluyorum. Sizi kucaklıyor ve öpüyorum. Sevgimle kalın.
kurgusal bile olsa güzel düşünceler yansımış sayfalarınıza kadını anlatan .....yüreğinize sağlık
Sen ben, ben sen oldukça korkularımız büyüdü. Kendi hayatlarımız, seçimlerimiz ve hatta hatalarımız vardı. Kaoslarımız içinde kaybolmamak için verdiğimiz savası ayrı yollarda aynı zamanda yaptık. Her puslu sabaha uyanıp ve yenik düşüp hosça kal dediğimizde bir kez daha öldük ve birbirimize daha çok bağlandık.
Düşlerimizde bulusan ruhlarımızı soyduk birlikte. Tüm çıplaklığı ve saflığı ile buluttan döşeklere bıraktık ne iki insanın en önemli iletişim aracı olan konuşma, ne göz teması, ne de tensel temas vardı aramızda. Ruhlarımız dokunuyor, onlar sevişiyordu. Sadece ruhlarımız.
Sen benim mabedim, ben senin sığınağın olmuştum. Kaçışlarımızda yakalandığımız duygu sağanaklari ile ıslanırken gökkusağının gizemi vuruyordu satırlarımıza. Rengârenk boyamaya başladık dünyamızı. Renkli çiçekler ekerken bahçemize ısırgan otlarını, ayrik otlarını temizledin. Ellerindeki çizikleri öptüm. Tüm yıldızları serpiştirdim patika yolumuza. Yıllarca kalınlaştırdığım kalkanlarımı söküp korkuluk yaptım bahçemize.
....................
Gülüşün buzlar sarkan dağlarından günü içerdi sevda, acının zemherisinden sular içerken. Dirhem merhabaların ve mutluluğun huzmelerinden yele kaçışları ile uzaklaşırken, yeniden büyümekti azmimiz. Yaşam lime lime sessizlik senfonisiydi, kanımızın kaynayan kazanlarından şiir şiir içtikçe. Yüreğimizin ırmak boylarında soluğumuza nem sürüp biz türkülerle çürürken, zaman bahardı aslında.
Günün aydınlık sokaklarında sezdirmeden kirpiklerimize yanılsamayı kentler süpürdük, huysuz sevdaların kurumuş sarmaşıklarıyla, başımız döndü, içimizdeki yıldızlar söndü, yine de vaz geçmedik hayatı anlatmaktan.
Tebriklerimle. Harika bir kurgu olmuş.
Akdeniz'den selamlar ve sevgiler Rengin hanım.
İnsanoğlunun sığınağıdır gizem... Hayatın ta kendisidir çünkü... Çözdükçe dinginlik bulacakken yeni bir kaos çıkar karşısına... Yada gizem... Mucize de bir kurgu ki, gizem dolu... Uzun zamandır sayfana uğramamıştım Rengin Bacım... Bugün mesajın üzerine geldiğimde sayfanda eskileriyle beraber bu yeni denemenle karşılaşmak güzeldi... Tebrikler...
yüreğine sağlık...
mükemmel bir çalışma ....
öyle akııcı ve içtenki dizeler.....
bu güzelliklerin devamını bekliyorum...
selam ve saygılar değerli kalem....
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta