Mucize Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Bir kıvılcım düşer yüreğimden,
Derken,
Bir kıvılcım, bir kıvılcım daha.
Ateşler kaplar etrafı bir anda
Göz gözü görmez olur dumanlar arasında.
Bir ses işitilir derinlerden;
Acı acı kıvranan bir yüreğin sesi.
Ardından söndürülürken yangın
Kulaklarda takılı kalır suyun sesi
Ve burunlar kapanır yanık kokusundan.
*
Yanıklar derece derecedir
Merhemlenip sarılmaya çalışılır yaralar
Yaralar bandlanır.
En ağır yaralı susar oysa
Merhemi sürülür; acı acı inler
Yaraları sarılır; acı acı ağlar
Tuzu yakar gözyaşlarının; acı acı susar.
Susar ve haykırır.
*
Dünya yangınının geride bıraktıkları;
Yitirilen bir çocukluk ve
Kazanılan bir olgunluk
Ağır bir yük belki de, ağır bir iz derinlerde.
*
Hayatın bu denli acımasız olduğunu görürken
Yarası nasıl kapanır merhemlerle?
Her saniye yeni bir acı batarken
Nasıl biter kahrı şu dünyanın?
Görmemek, duymamak ve susmak;
Aç, evsiz ve sevgisiz kalmışlara çare mi bulacak?
Analar, babalar yitirdikleri evlatlarına mı kavuşacak?
Dünya hırsızyla kaybolan insanlıklar geri mi gelecek o zaman?
Peki ya görmek, duymak ve haykırmak? ..
*
Hani elime sihirli bir çubuk verseler,
Mucizeler taşıyabilsem hayata
Dünyada ne kadar acı varsa silerdim bir çırpıda
Ama boşuna bu hayal, boşuna.
Ne mi çare;
Mucize yoksa yaratmak belki de
Her acıyı olgunluğa çevirmek,
Her gözyaşını inciye,
Suskunluğu altına.
Ve görmek, duymak, öğrenmek sevgiyi
Acıyı da sevmek belki
Her şeye rağmen ve inadına!
*
Hayat öyle acımasızlıklarla dolu ki
Bunlarla başa çıkmanın tek yolu sevgi
Acıyı katlanılır kılan gerçek teselli.
Ne olursa olsun,
Nasıl olursa olsun
Gemiyi limana getireceksin sonunda ama
Gemiyi nasıl getirdiğini de soracağım, korkma.
Hayat denizinde uğradığın onca fırtına
Aşılacak SEVGİ varoldukça,
Aşılacak SEVGİ paylaşıldıkça,
Aşılacak SEVGİ nidalarıyla! ..

***