Görmeden, sesini duymadan, aklımla kalbimle
inandım sana.
Sade ben mi?
Bir kâinat inandı sana.
Nedir bundan üstün mucize?
Bir mucize ki milyonlar, milyarlar zikretmiş seni görmeden.
Bir mucize ki kalpler titremiş sesini duymadan.
Bir varlık ki gönülle, aşkla görülen.
Bir varlık ki hislerle bilinen.
Bir varlık ki bilimle felsefeyi yerle bir eden.
Ben çeksem kendimi zerrelerim akar sana.
En uç yamaçlara sapmışları tutup çekersin yoluna.
En basit fikirlerimi anlatamadığım şu dünyada,
Yoluna aşkla kim kul eder beni senden başka?
Sensin Rabb’im varlık sahibi sen.
Aşkı, sevgiyi, iyiyi var eden sen.
Yüceler yücesi, gönüller sultanı, güzelliği yaratan Sen.
Kayıt Tarihi : 12.7.2020 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!