Mucize Şiiri - Ahmet Faruk Nalbantoglu

Çoğalmak, tüketmek ve ölmek
Yok lağım farelerinden bahsetmiyorum
Veya bir hastanın vücudunu saran kanser hücrelerinden
Sözüm göz göre göre yok ettiğimiz dünyadan
Yani kötülük, yani şeytan, yani insan
Kapatın gözlerinizi, kulaklarınızı ve sadece hayal edin
Arabaların, uçakların gürültüsünü duymadan
Betonsuz bir dünya, akarsuların gönlünce aktığı
Kuşlar, çiçekler, böcekler her yer uçsuz bucaksız orman
Geliyor mu rüzgarın getirdiği tertemiz kokular burnunuza
Ve muhteşem doğal sesler senfonisi
İnsanların cehenneme çevirdiği o güzelim cenneti
Sınırların, duvarların, tel örgülerin ayırmadığı
Bombaların, tüfeklerin, mayınların can almadığı
Kutupların buzlarla kaplı, denizlerin tertemiz
Her türlü bitki, her türlü canlı
Sadece ihtiyacı kadar avlandığı
Kimyasız, dumansız, elektriksiz
Yok ettiğimiz bütün türler, bitki, hayvan ve diğer güzellikler
Günah ve sevabın icat edilmediği, ezansız, çansız, kurbansız
Ah insan, vah insan kendi yarattığın kötülükler bu dünyanın katili
Hani o çok istediğin cennet var ya
İşte mucize o, işte o üstünde yaşadığın dünya