Mucize Şiiri - Zafer Turan

Çok eskidendi
çocuktum
mucizelere inanmazdım
ta ki bir gün
sarhoş edici ıtırlarıyla annem
yaşam öykümüzü anlatana kadar...
Bir dağ başında yaşarmışız
yeryüzünde henüz keşfedilmemiş,
karnımızı rüzgârla doyurduğumuz,
bir yer.
Karahindiba bitkisini toplar,
onu gökyüzüne üflermişiz
böylece
-annemin anlattığına göre-
gökyüzüne olan borcumuzu ödermişiz.
Sonra bir gün
felaket olmuş
kıtalar kaymış, dağ başları yok olmuş
göç etmek zorunda kalmışız oralardan.
Kır bitkisi toplayıcılığı olan mesleklerimizi
otostopçuluk olarak değiştirip
dağ başlarından geçen arabalara binerek
dağdan dağa konar göçer, konar göçermişiz.

Çok eskidendi
çocuktum
mucizelere inanmazdım
ta ki bugün, bu şehirde
müstakil iki katlı bir evin üst katında
annem yaşam öykümüzü anlata kadar...
bugün anladım ki,
bizim yaşıyor olmamız bir mucize