Mucit Şiiri - Ercan Çalık

Al kabartılı, dağınık, kirpi gibi saçlar.
Çıldırmış gibi bazen, Konuşurken saçmalar.

İşine karıştırmaz, Kızdı mı fena parlar.
Deha olduğu az çok, Dıştan görenler anlar.

Dikkatini verdimi, Uzayı bile sallar.
Kördüğüm gibi formül, Kalem ucuyla toplar.

Ne zeki adamdır ki o, dinlemeden anlar.
Anlamadığı tek şey, Mallar, mülkler, paralar.

Adam; Hissiz, duygusuz, Sade işinde coşar.
Bir şey üretemezse, İşte o zaman ağlar.

Deli gibi çalışır, Yorulmaz daim koşar,
O ne bilmiş adam ki, İcat işine bakar.

Övgü merakı yoktur… Şöhret mi? Sallar atar...