Mucip Şiiri - Deniz Koç

gitmen gerekti
biliyorum
çok
çoookk bile beklettin kendini,
oyaladın,
kandırdın
...
merak ettiniz hep elimi!
bildiğinizi okudunuz sonra hep
sen de öyle üzgünüm lakin
burnunuzun ucundaki yerine
...
...
merak doğurdunuz hep,
elim hakkında

...
...

zihnimin afsuna boğulmuş dehlizlerinden böyle giderdin gitsen
sen de...

gittin!
biliyorum sen de
afferin sana
ve afff-
-ferin size,
mucip gitmeklerinize
...

...
...

kaldı ki lakin şu var:
bütün bütün gidemez miydiniz biriniz de
?
ha haa
aşk olsun hepinize

merak soldurdu sizi hep,
seni de
elim hakkında,
elim gözyaşlarınızla...
yediniz bitirdiniz kendinizi
üzgünüm lakin
sen de siz ettin kendini
hepinizin içerisine attın kendini
her biriniz hep aynı benzer zaman diliminde çuvalladınız
ve gittiniz
...
parmaklarınız yeterdi halbuki
bir aralık tutmaya cehennemi,
merak kör etti hepinizi
bir şeyleri anladığınızı sandığınızda gitmeklere gebe kaldınız
kargımda kanlarınız
sandığınızda solmuş dudaklarınız
...
siz hep dünyayı tuttunuz
(bana karşı,)
ve artık elimde değilsiniz

elim değilsiniz

elim dönüştü

ellll-
-im
düştü

!

elim düştü

el düştü
im düştü
...

elim
düş
idi
...

...
...

!