Mücevher. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Şiiridir sanki ney'in gözlerinden akıp giden
yol çeker ki giremediğim
yüksek sarp kayalıklardan çağlayıp akar da göle
şelale
göz göre göre

gidiyorsun akıp
gelinciği ya tarlaların yoksa gülü mü
kızıl
Babil bahçelerinin

bakışlar ki şehla da olsa bendesiyim
çayır çimen vadilerde alabildiğine
gözlerinde çimen
ben olsam a güzel

ses ver dağlar yankılansın çoban çeşmesi olayım
başında atlı
yoksa bal rengi mi
baldan da tatlı
kararsızım a dilber
ne renk ola ki o fettan gözler

öylesine narinsin ve var ki bir de nazın
titreşen tel tel kırılan sazda
söyleyemediğim türkü dudaklarımda

varamadığım yol kalabalık saçların
bi yol bulup çıkamadığım naçar
söyle yar
kaç kırat
şu gerdanındaki mücevher
bir ben bir ben mi bitemedim
cömert toprağında müzehher

buse versen ya şu garibe bir buse
olsun; varsın be yeterki ver
hanım elinden

kırık sazının telimiyim elinde
el insaf, ey dilber

15/Kasım/2009/Bodrum