Mücellâ. Şiiri - Enver Özçağlayan

Bir mücellâ sima gördüm,
Aklımı aldı başımdan.
Şimdi odur benim derdim,
Utanır oldum yaşımdan.

Gözleri ceylana benzer,
Dudakları sanki kiraz.
Sözlerini etmiş ezber,
Emsalinden uzun biraz.

Dikbaşlı, mağrur, fütursuz,
Her adımı ses getirir.
Derler ki bu kız uğursuz,
Sevdâ bilmez, zulüm verir.

Yine peşinden koşturur,
Akıl çalan edâsı var.
Bakışı yürek coşturur,
Özlemi mahşere kadar.

İşte geldik, gidiyoruz,
Mücellâ çıkmaz akıldan.
Düne vedâ ediyoruz,
Sırat uzun ince kıldan...

12.10.2018
Fatih-İST.