Mücella! Şiiri - Gürkan Aydın 2

Giderken Kızılay'a
Bir metro vagonunda
Tam karşımda
Oturuyordun kayıtsızca
Soğuk bir Ankara sabahında

Umurunda değildi dünya
Kim bilir
Neler geçiyordu aklından o sıra
Henüz düşmemiştin yollara
Meydan okuyordun yıllara

Bakmıyordun sağa sola
Oysa ben tam karşında
Bakıyordum sanki geçmiş yıllarıma

Genç olmanın güzelliği bir yana
Sen hayatın başında
Gelecek bilinmezdi ama
Yine de sen yaşayacaktın onları
Belki kayıtsızca
Belki zorluca

Beni sorma
Yaşadım o yıllarda
Senin olmadığın zamanlarda
Tornet sürdüm boş sokaklarda
Misket oynadım arkadaşlarımla
Kavga ettim karşı sokağın haylazlarıyla
Büyüdüm
Okudum
Adam oldum
Çok çalıştım
O güzel yıllarda

Şimdi bakınca hayata
Pişman değilim senden erken doğduğuma
Yaşadım işte
Ben de
Kendi zamanımda
O güzel yıllarda

Hayat devam ediyor ve edecek elbette
Ben geçmişte bir nokta
Sen bugün bir virgül
Yarın ise bir nokta
Ama sonu olacak hep üç nokta
Sürecek bu döngü
Umarsızca

Yani var olmanın güzelliği
Belki dayanılmaz hafifliği
Yok etmesin hayallerini
Umutlarını

Vasiyetim sana
Asla korkma
Ve
Daima gül hayata
Biz aynı vagonda
Giderken Kızılay'a
Soğuk bir Ankara sabahında

Mücella!