Geçmiş gömleğimizin içinde bir resim,
Hep kalbimizin üstünde.
Ve hep bastırıyor sanki kalbimize kederle
Grinin adeta gardiyanlığın da,
Kenarları soluyor dimi
Her geçen güzel anıda.
Bir çocuk tanımıştım ben.
Yağmurun her bir damlasını
Meleklerin indirdiğini bilen
Başlamasıyla yağmurun hemen
Atardı kendini sokaklara.
İntihar ediyor ağacından
Sapsarı bir yaprak.
Süzülüyor yavaşça mahşer yerine
Birden yakalanıyor ansızın
Yalnız adamın ellerine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!