kıyısındayım işte herşeyin...
usum havar
usum kıvılcım
usum atom çekirdeği
bileklerimi sıvıyorum ten yabancı metale
kalem bu kez bende değil
araftır bu coğrafya
künyesi mermi izi omurgalar
sessizliği garip makina çğlıkları
kıyamet çığırtkanlarına
esir
ve bizler
küçücük bir fısıltı(ÖLDÜ)
yer ile yeksan eden arşı
titriyor beynim
gözümde kan
ve artık iliklerime kadar yalnızım...
yangın yeri gayrı dört tekerlek umut
bu kaçıncı ölümün yasıdır müjgan
bu amansız kaçış usumdan
nereye
kime
sönmüş kapattıkların
omuzlarım düşük
dilim yara
tam şuramda kaburgamda yani
belli belirsiz bir korku
dizlerimin üstündeyim
arındır hadi beni
yetermi seni ıslatan
beni kutsanmış kılmaya hala...
müjgan/kirpik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!