Sevda yüklü bir trene binmişim
Gidiyorum ağır ağır bilmeden
Ne amansız bir derde düşmüşüm
Adı aşkmış çaresini bilmeden
Ömür bahçesine seni ekmişim
Gündüze bir selam yolla bana bahar olmaz olmaz
Gönül çoşkun bir sel olmuş ne söylesem durmaz durmaz
Ayrılık okmudur
İlacı yokmudur
Sevmişim çokmudur bilemedim
Gönlümü savurdum kime denk gelir bilememki
Bana sevdadan bahsetme ben senden başka sevememki
Sana gülmek çok yakışırdı diyor
Yasaklar koymuş gönül senden sonra gülememki
Böyle çekip gitmekte nereden çıktı
Akşamın karanlığına birde senin yokluğun eklenmiş siyahın dibine vurmuş gönül bilmezsin...
Birazdan çalar kapımı ayrılık senden konuşuruz dert dertli...
Ayrılık ipi boynumda
Aşk celladım olmuş
Zaman dolmuş
Hayat ağacında sallanır ayaklarım
Nefessiz kalmış yarınlarım
Meğer sevmek ölmek demekmiş...
Bu yangın her saniye dahada büyüyor sayende
Sevdamın çıtırtıları savruluyor sağa sola,
Havada bir ayrılık kokusu
Çığlık çığlığa yüreğim
Dön desemde dönmezsin biliyorum
Kara bulut üstümde güneş görmüyor gözüm
Yangınım yüreğimden gönlüme geçmez sözüm
Bir zamanlar sevdan vardı kalbimde
Ne oldu deli gibi sevdimde
Bir yalancı rüzgar aldı seni benden
Şimdi bir bak halime
Önce dinlemesini bilmek gerekiyor;
hayatın sana seslendiğini duymak baharı,yazı,kışı sonbaharı,kuşları ...sonra bağıra çağıra haykırabilirsin...
Önce karanlıkta görmen gerekiyor hiç yummadan gözünü delhizlerde dolaşmak düşüp ,düşüp kalkmaya alışmak gerekiyor ;sonra aydınlıklara bakabilirsin...
Önce yolu bulman gerekiyor arkadaşım önce yolu;dikenli,dikensiz,sarp,patika,dar,geniş ama illede bir çıkış yolu sonra gitmek isteğin yere varabilirsin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!