anam yalnız kaldım bak yaban ellerde
sürüklenim gidiyorum hırçın sellerde
belki yarın belkide sonraki günlerde
ölümüm yakın benim yaban ellerde
yüreğimdeki yarayı bilmez kimseler
nasıl dayansın bu yürek sensiz geçen bu yıllara
allah çile verirmiş sevdiği bütün kullara
dönüp bakarım bazen sensiz geçen günlere
hiç tadı yok anlamı yok ne yapayım ben hayatı
hiçmi acımıyorsun gülüm bu zavallı garibe
dostlarım zor geldi bu sevda bana
derdimi kimseye açamaz oldum
yangında bacayı sardıktan sonra
bir yolunu bulup kaçamaz oldum
güvercinim karlı dağlar ardında
koca birömrü tükettim
bir gün olsun gülmedi yüzüm
hep ağlamaklı hep üzgün
benim garip iki gözüm
zok zordur yaşamak
gurbette sevdiğim bir gonca idi
daha koklamadan soldu dediler
aşkımı henüz söyleyememiştim
duyunca göz pınarı doldu dediler
vefasız sanırdım o nazlı yari
kurtlar girmiş çakallarla savaşa
düşürmüşler yine gardaşı gardaşa
vatanı için girmiş kurdum bu savaşa
can vermiş can koymuş bu davaya
alevi sünni diyerek düşürmüşler bizi bize
vatanıma kem gözle bakanların
yıkıp yok etmek için çalışanların
ay yıldızımı yere atıp yakanların
ölümü senden olsun yarabbim.
mehmetimi dağa çıkaranların
mahsun gözlerime birikmiş yaşlar
kalbime saplanmış dinmez acılar
genç yaşımda saçıma dökülmüş aklar
kederli halime nasıl güleyim
daha sana doymadan geldi ayrılık
haydi gel yoksa kaybolacağım karanlıkta
belki sisli bir kış gecesi
belki hüzünlü bir sonbahar akşamında
cesedimi bulacaklar çamurlar arasında.
gelip biri haber verecek sana şaşıracaksın
Albayrağımsın sen, bana can, bana kan, bana vatan,
türkün kanı, arş; ın ayyıldızı emanettir sana
sen dalgalandıkça, bu yurt türk; ün olacak, börteçine,
sen bizim canımız, sen bizim kanımız, sen bizim şanımız sın.
boz kurt; lar börteçineden sensiz çıkmaz bunu bilesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!