Harikanın sembolünü yitrilmiş haldeyim,
Duyduların,
Ruhu kayıplarda
Aklı yitrilmiş
Kalbi ezilmiş..
Acımıyor demek isterdim içten gelerek,
Lakin acıyor acıyor İÇİM de büyüttüğüm..
Şuan söyleye durduklarım
Anlamsız geliyodur tahminimce,
İçimde yaşanmışları
Yansıtmaya çabalıyorum kalemimin diliyle,
Karaladığıma aldanma
Aydınlanmaya çabalıyorum
Yarım bıraktığım mısralarda..
POLAY
Mücahit Başak
Anladım ki dağların yamaçlarındasın
Estikçe gelen kokun
Yüreğime ilişmiş usulca
Yaz sıcağında üşüyen yüreğim
Seni gördüğüm anda ısını verdi yavaşça
O an anladım ki aşk
Ben, aşkın bittiği hüznün biriktiği
Gün ışığına hasret kalan yerlerde doğdum
Düşlerde arıyordum mutluluğu, huzuru
O an bir ses bölüyordu geceyi
Uyandırıyordu o ıssız karanlığa akan geceleri
O hıçkırık sesleri
Masmavi gözlerin,
Bak yine gökyüzünü kıskandırıyor
Gökyüzü sırf sana inat göz yaşlarını
Usulca akıtıyor yüreğime doğru
Yine nasırlaşmış yüreğim kanıyor,
Tenimin rengi atıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!