Katar katar olmuş yüreğimden
Dizilmiş sıraya dertlerim gidiyor
Hasretlik çeken gözlerimden
Süzülmüş akan yaşlarım gidiyor
Bakın feleğin gösterdiği revaya
Bir ıssız karanlık mavilerden
Sökülüyor göğün kalbi
Çığlıklar sağır eder derinlerden
Yardım et bize ya Rabbi
Yarılıyor gökler, parçalanmış...
Karalar bağlanmış yas ile
Ocağa ateş düşmüş yaniyor
Ağıtlar feryad olmuş dilden dile
Baba yüreği oluk oluk kanıyor
Onsekizlik yiğitler sürüldü dağa
Gezerim başıboş sessiz, sakin
Nisan ayının güneşli sabahında
Kaldırımlarda kimse yoksa lakin
Bir sessizlik bırakmışsa ardında
Gün dönerken akşamın ayak sesinde
Hani dalarsın taa derinlere
İki elinin arasında başın
Boğulursun ya kederlere
Nerde dostun, nerde gardaşın
Bazen uyanırsın bir kuş sesinden
Yıllar acımadan sövüp saymış
Ömrü sel olup toprağa akmış
Gökyüzüne bir umut bırakmış
Kendini boş gibi orda sanıyor
Gözlüyor taa uzaklarda uzak bir yeri
Kızıl bir akşamın son seferinden
Eve dönen kuşların müzik korosu
Güneş renkleri tepenin gerisinden
El sallıyor batarken akşamın kokusu
Güneşin vedası bugün geceye
Kardeşim sen gurbet ele gideli
Karlar köyde eridi bitti bildin mi?
Köydeki büyük çayın çamurlu seli
Kel binaliyi alıp gitti bildin mi?
Dana tepide sarı çiçekler açtı
Ben hiç kimseyi satmadım
Ne tuttuğum fikri; ne bir arkadaşı
Kimseye kapı çarpmadım
Kırgınlığım yok kimseye karşı
Kimse beni sevmesin, sevmesin zorla
Göklerde süzülen kuşları
Yaratılanların en özgürü...
Sonsuz maviliklerde uçuşları
Ne mezhep, ne din ne de ırk...
Yok onlarda böyle yaşam kültürü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!