Mes’uliyet omuzlarında çok ağır bir yüktü,
Yılmadı, usanmadı hiç, çünkü davası büyüktü.
Adım adım yürüyorlardı durmaksızın zafere
Mukaddes yükü yüklenmişti komutandan nefere
Dalga dalga yayılıyordu yurt sathına bu dava
Meş’aleyi yakınca aydınlandı kararan hava
Titriyordu zalimler zafere ereceksin diye,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
