Daha dün demiştim İstanbul’a elveda
Ancak sarmıştı her yanımı bir sevda
Sevda ki içimde kaynayan bir volkan
Bırakıp gidilemezdiki çıkmadan can
İstanbul damar damar işlemiş ta içime
Alıp gözlerimi boğazdan, bakamam işime
Aşığım yine İstanbul’a, müptelayım ben
Çekip gidemem mahzun bakarken sen
Fakat yine bir ayrılıktır bana gelip çattı
Şaşkına döndüm, şimşekler beynimde çaktı
Yaşlar sel olup gözümden oluk oluk aktı
Deva nedir bilmez gönlüm; fakat çare yoktu
Ben yine müptelayım İstanbul sana
Martılar aşıktır, balık aşık ummana
Ben gitsem de gönlüm mülteci sana
Bırakıp gitti diye ne olur küsme bana
Kim bilir belki olur uzun bir hicran
Belki kısadır içecek kadar bir fincan
Zor olacak ayrılmak, varken bende bu sevda
Kimseye çektirmesin İstanbul hasretini Mevla
23.06.2007-Sarıyer
Müptela: aşık Umman: deniz
Mülteci: sığınan Hicran: ayrılık
Kayıt Tarihi : 23.6.2007 01:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne günahı vardı
TÜM YORUMLAR (1)