Bak, acı çekiyor.
Günün karşısında
kar kadar suskun
ipek üzerine çizilmiş
sırçadan çan
olağandışı bir hüzünle
Alışkanlıklarımı
nasıl aşılayayım
zamandışı kederli, yıldızlı alana?
Bu ikinci varlıkta yaşayabilecek
hatıralar, yürek denen,
bir şeyin kokusu,
Buradayım. Sabah tutuşmuş yanıyor
Şaşkınlık otlarında
temiz bir yerde
sessiz bir sesten alınmışım.
Gene buradayım:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!