Mübeccel Karanfil Şiiri - Arda Ege Ünler

hayaletim peşimde, gölgem kaçıyor
marc aryan etkisindeyim
benim kalbim yok, kabul
seninki kimin cennetinde açıyor?

radyolar kalbi düzermiş kış misali
misal yağan kar olsa
bize semadan pazartesi düşermiş
öyle demişti güneşte donan birisi

sustu mu gözlerin?
meçhul bir gecedeyiz
hayaletler görüyorum
yoksa bana güler misin?

rüyalar da fanidir, bilirsin
ocak'ın üçünde
bir yangın etkisiyle
radyoda karanfiller açıyor
belki de yangını körüklemek için

ankara gündüzünde uyanmak teselli
her fotoğrafta farklı cesedim
her cesedim yabancı bir karanfil
gece de şaşkın, akşamdan belli

uyuyorum, rüyada susmak vazife
hayaletin bitmeyen bir pazartesi
kuyulara düşen saçlarınmış meğer
gözlerinse bağdat'a kadarki mesafe

kaçıyorsun mütemadiyen
kaçan kovalanırmış
ben düşermişim
beklemek mi gerek bazen
hayaletler uykudayken?

bilmiyorum
bilmiyormuş pazartesiler de, şaşkınız
bırakmadık bir yıldızı dahi sevilmedik
biz daha yangın başlamadan telef edildik

dokunma öyle suskun gözlerle
şakaklarıma düşmekten yoruldum
durma, beni hayaletinle tüket
bilirsin, karanfiller daha yüzlerce