264271010351934
beden
ruh askısı
kavgasından usandığım
hayat kaygısı
ömrüm
tek yaprak sarsmadan
sararmadan solan
sonbahar gibi sessiz
dışarda rüzgar
buğusudur içerde yanan sobanın
haylaz çocuğudur bu obanın
sevgi
insani bir yalnızlık
ve kimsesizlik
kendine yakışan ses_sizlik
belki bir müzakere
belki bir münazara
hatta sarhoş bir nara
ne olur olmaz dedim
yazdım
koydum bir kenara
Kayıt Tarihi : 20.11.2018 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!