Mübarek Olsun Şiiri - Ramazan Sarıtemur

Bu sevda ağır geldi gülüm.
Dağ gibi çöktü başımıza.
Çığ gibi yıkıldı üstümüze,
Ezildik, altından kalkamadık.
Coplanılmak, askıya alınmak,
Kaburga kemiğimle çenemin kırılması,
Ayak bileklerimdeki demire,
Elektrik kaynağı yapılması...
Bir metrelik hücrede çırıl çıplak,
Aç susuz ve iki büklüm kalmak,
Ve bu halde inadına ölüme direnmek.
Firar geçen günlerde kan kaybederek,
Günlerce, gecelerce donmamak için
Çakalın yuvasında yaşamak...
Yılanın yediği toprakta kanımın kurusu...
Üşüyerek titreyerek bunu seyretmek.
Mahpusun sessiz duvarlarından
İkram edilen ve çaresizce kabullendiğim,
Beni bitiremeyen bu ağır zatüre...
Yarım bıraktığım akademi hayatım.
Ve daha neleer neler...
Hiç ama hiç biri koymadı bana.
Hiç biri kıramadı yaşama direncimi.
Nice bela ve musibet tosladı,
Yinede parçalayamadı, bu koca kayayı.
Ne de dağıtabildi, bu deli yüreği.
Delemedi, çarpınca yamulup eridi kurşunlar.
Oysa ki sen yokmusun hayat pınarım,
Damlaya damlaya deldin, erittin,
Tek bir söz ile bu koca dağı, yerle bir ettin.
Düşmana bayramlardan bayram yaşattın,
Senin zaferin, onların bayramı mübarek olsun.