Mübadele Şiiri - Erbin Arat

Herkes gidince
kapısına kilit vuruldu pencereleri kırıldı
İnsan eliyle açılmış çatısından.
yağmurlar yağdı.

Ahşabı, çivileri çürüdü
Ayrıldı teker, teker gövdesinden.
hayırsız adada ki köpekler gibi
kemikleri çıktı derisinden

rüzgarla yağmurla karışık ağlarken
dudak bükmüş.
desenli balkon demirlerinin
gözlerine pas düşmüş.
iç duvarlarının boyası dökülmüş.
yosun tutmuş yüzü
un ufak olmuş nihayet.
kaç bin şahidin huzurunda işlenmiş bu cinayet

mutfağın camını kırmış incirin dalları
ısırgan otları kırmızı bahçe duvarları
evin bebeği mesken tutmuş
kim bilir hangi diyarları

eski bir yaşantıyı anlatan
bir öyküden bir hayattan
pahalı bir arsa kalmıştı
rantı paha biçilmez topraktan