Dalları pek nazlı ağaç
Modernleşirken acemiliğini atıyor;
Yaprağın salınışından ne haber?
Kokusundan yâre yel gerek
Mutlu hissetsin diye, gözleri güzel.
Tipi dördü çeyrek geçiyor
Ne zaman ayrılıktan bahsedilse
Tabelalarında dilbilgisi kuralına uyulmuş
Bir memleket bulmuş, beyran içiyor
Matarasına su, ciğerine nefes yar.
Olmayınca en kalabalıkta bile yapayalnız
Shakespeare’leşmeden duramadığı
Altında fotoğraf çektirme ağacı
Sanat Tarihi boyunca dişini sıkıyor
Yar; bir muâyede uğruna kaç bayram...
Kayıt Tarihi : 5.6.2019 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!