Hasretinle yandım hayatım söndü
Gençlik elden uçtu yine gelmedin
Sanki kar yağdı da beyaza döndü
Saçıma ak düştü yine gelmedin
Neden şikar ettin selamı söyle
Tüm hayallerimi devrdim dümdüz
Ben kendi dünyamı elimle yıktım
Hep güldüm ve mutlu göründüm gündüz
Geceler gizlice yaşları döktüm
Aradığım yoktu gezdim dünyayı
Şiir yaz demekle yazılmaz böyle
Kalem lazım kağıt lazım emek lazım
Mısralar anında dizilmez böyle
Düşünüp bir güzel söz demek lazım
Vebali de vardır kıldan da ince
Kimisi enayi zanneder seni
Saflığın tarifi kaz bu alemde
Çıkarı olmazsa kim tanır beni
Dürüstlük ateşten köz bu alemde
Kimi hem hak yerken hemi hakhakcı
Hiç yoktan boşuna ağlar mı insan
Yüreğinde zayıf nokta olmasa
Yok yere yarayı dağlar mı insan
Yürekten vurulmuş şokta olmasa
Belki çok sevmiştir budur günahı
Ben neler yaşamış neler görmüşüm
Kurdu kuzu gibi gütmem bunu bil
Sakın aldatmasın saf görünüşüm
Enayi belleme yutmam bunu bil
Hissedersem eğer niyetinde art
Bu Saatten Sonra
Yürüdüm yürüdüm düzüm tükendi
Gayrı yokuşlara çıkar yollarım
Gençliğimde en son cüzüm tükendi
Hazan ya mevsimim solar güllerim
Ta gönülden kurdun sevgi pazarın
Tüm senin eserin Sabiha Serin
Başına topladın şair yazarın
Bu senin eserin Sabiha Serin
Koparıp yürekten döktüğün dile
Rabbim kabul etsin dileğimizi
Tertemiz olalım bu yeni yılda
Adu bükemesin bileğimizi
Hep güçlü kalalım bu yeni yılda
Kimimiz yaşadık kimimiz öldük
Almış yürümüş ihanet
Bu zaman öyle bir zaman
İnsan insana muhanet
Bu zaman öyle bir zaman
Sözlerimin yalanı az
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!