Muammer Öz Şiirleri - Şair Muammer Öz

Şarabım olsaydın kadehte,
Yudum, yudum içerdim seni.
Şiirim olsaydın dilimde,
Kıta, kıta yazardım seni.
Al gülüm olsaydın gönlümde,
Nefes, nefes koklardım seni.

Beni taşıdın, hiç yorulmadan.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Öper koklardın, soluk almadan.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Evlat tadını, bilmedin anne.

Kalbim sanki çöl gibi, oldu be gülüm.
Sevgimiz bir gül gibi, soldu be gülüm.
Yıllar yılı bekledim, senin yolunu.
Aşkım garip kul gibi, öldü be gülüm.

Tutmadım şu elini, kara sevdalım.

Bekledim durdum seni, göreyim diye.
Aşk çiçeğimi sana, vereyim diye.
Güzel gözlerden kalbe, gireyim diye.
Bak girmeyi bir türlü, beceremedim.

Köşeden gelip geçtim, beni görmedin.

Bir fırtına kopuyor, sanki içimde.
Bil sebebi sensin ya, diyemiyorum.
Söz geçmiyor sevgilim, bandeki bana.
Bak herşeyi atıp da, gülemiyorum.

Gizli günah gibi hep, yüreğimdesin.

Ne de çok özledim, göresim geldi.
Yanağını öpmeğe, hevesim geldi.
Kalbinden içeri, giresim geldi.
Nerdesin, kimlesin, bilemiyorum.
Seni şu kalbimden, silemiyorum.

Akşam güneş batarken, seyrettiğin yerdeyim.
Çok uzakta değilim, düşlediğin yerdeyim.
Açıp baksan kalbine, o bildiğin yerdeyim.
Bulmak için boşuna, kimseye sorma beni.
Sevgi dolu kalbinde, hissettiğin yerdeyim.

Kıymeti yoksa bu aşkımın,
Sakın tutma salıver gitsin.
Seveni yoksa o gönlünün,
Sakın kanma atıver gitsin.
Ne kıymet verdin sevgime,
Ne de şansım yüzüme güldü.

Baktığın o gözlere, sakın kimse girmesin.
Hayalimi gözünden, bir başkası silmesin.
Kalbindeyim ben şimdi, sakın kimse bilmesin.
Gezelim gel el ele, bir başkası görmesin.

Senle geldi mutluluk, başkasından görmedim.

Kaş oldum, yaş oldum gözlerine.
Kirpikler, yol vermedi ki gireyim.
Harf oldum, dil oldum sözlerine.
Ayrılık, hasretmiş ne diyeyim.

Renk oldum, al oldum güzelliğine.