Muammer Kars Şiirleri - Şair Muammer Kars

Her gün bol keseden, atmak hünerin.
Gizliden, saklıdan, adamlık olmaz.
Âlem sarraf olmuş, tartar ederin.
Günde bin bir renkten, selamlık olmaz.

Hak, adalet ile dürüst yaşanır.

Güneş küstü gitti, ay dolunaysız.
Gönlüme bir hüzün çöker akşamlar.
Her taraf karardı, kuytu ve ıssız.
Sessizce gözyaşı döker akşamlar.

Kimse selam vermez, sözler sükûttur.

Bugün babalar günü.
Ne elimden tutup gezdirenim
Nede uçurtmam var gökyüzünde salınan,
Ben seni özledim baba.
Keşke geçmişte kaldı amma,
Keşke yanımda olsaydın.

Yüreklerinde iman, ruhunda gurur vardı.
Yusuf Yüzlü Yiğitler, birer birer gittiler.
Karşısında kahraman olmayan kubur vardı.
Sırtlarında canları, dünyayı terk ettiler.

Yılmadı, bu milletin evlatları yılmadı.

Ne hallere düştü, bu garip başım.
Rüyamı, hayal mi, düş mü bilmirem.
Dibi kaynamadı, bu tuzsuz aşım.
Tipimi, boran mı, kış mı bilmirem.

Nice han, sultanlar tahtı değişti.

Gözüm açtığımda yanımda sendin.
Buğulu gözümde nemi silendin.
Sen, benim hasretim kıymet bilendin.
Bulut sitem eder çöker üstüme.
Silinmez kalemdin yazdım gönlüme.

Gözündeki alevin, söyle muştusu nedir.
Güneşi kıskandırır, yıldızları yandırır.
Sanki bir çekince var, acep kuşkusu nedir.
Ruhun Fizan dolaşır, suretin inandırır.

Mecnun’un yangınından, çilesinden mi geçtin?

Bir boşlukta başıboş, dolaşan divaneyim.
Zalim yıllar söyleyin, bu hayatta ben neyim.
Sonsuz umuta doğru, giden bir viraneyim.
Anılarım umutsuz, ruhumda hayal tavan.
Sırça köşkün meftunu, son bulsun senin davan.

Aynalar küs bana, canan sen küsme.
Gönlünü garibe, verme gam değil.
Kömür gözlüm, nolur selamın kesme.
Bir ömür, sen beni sevme gam değil.

Yürek namesinin yazanı olsam.

Vampirler sofrasında, masum ufacık çocuk.
Söyleyin hak etti mi? Sırtlanın sümüğünü.
Şu yalaka insanlık, katille mucuk mucuk.
Azrail hesap yapıp, bilir ki öldüğünü.