Sakın asma suratını, ağlama
Pişmansın biliyorum.
Bak şiirlerim de yarım kalıyor senin yüzünden,
Hadi, biraz gülümse.
Gülümse ki,
Kulak ver derd-i dîli ey vefasız yar,
Avazımdan çıkan efganı hoş gör.
Kaybettim gerçekte kendi kendimi,
Defahatle davetimi ne olur hoş gör.
Cananın sitemi aynı Leyla'ya,
Yaslı gözden akan gibi,
kızgın çölde yanan gibi,
Aşk bağında bir gül gibi,
Sana kandım kara gözlüm.
Tek başına üzgün gibi,
Batsın artık gündüzler, doğsun geceler
Zamanlar zamanla çarpılmıyor ki,
Bu gönül, gece gündüz seni heceler
Arzularım yarım kaldı, sayılmıyor ki.
Sormayın bana, böyle nereye,
Yine birikti kahırlar,
Ve yine yanlızlık.
Böylemi olacaktı sevda,
Gaflarımız bir anlık.
Gitmeden önce kalana bir bak.
Gözlerin buğulu bir ayna sanki
Ne zaman baksam seni göremiyorum
Kandırmak istedim hayallerimi
Gerçekleri görür diye silemiyorum
Gönlüme girdi sanki korku, heyecan
Neticesi hüsran, aldanmış gönül
Halâ çılgın gönül arzun mu var?
Saklanmış mı sandın bildik bedeni?
Pişmanlık gözyaşına razı olmak var.
Hatırana gelirsem gücenme sakın
Ne bir eksik ne bir fazla
Ne mutluluk ne de hazla
Bak karıştık dumanla tozla
Hani başka yâr olmayacaktın?
Olmayanlar serilir Karun sanırsın
Hadi ısıt beni,
Sensiz üşüdüğüm kış gecelerimde
Küstürmeden Kardelenleri
Yavaş yavaş kapat perdeleri,
Görmesinler,
Ne seni,
Sakın gelme üstüme, son ayardayım
Gündüzler senin olsun, karalardayım
Sen vefasız, beni umursamazken
Ben, soğuk kış geceleri ayazlardayım.
Yine akşam oldu, yalnızların yalnızıyım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!