Muammer ile Emrah
Anası züleyha, baba Hüseyin.
Yürekleri yanar, buzlu su verin.
Ablaları, sizlerde, gölgede durun.
Hak’ka gitti, Muammer ile Emrah.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta