Muammer Can Şiirleri - Şair Muammer Can

Yüze bakma yüz yanıltır
Göze bakma göz yanıltır
Kişi işi kalp aynası
Söze bakma söz yanıltır

Ateşin kalbine aşkla girilir

ateş gölünde

ç
a

gözlerimi oyup sana veriyorum
gör! ergen başları sektirdikleri
kan denizini medde

öl! yerin çölün dibidir, dediler
su dedim: mataramda gözyaşı tuzu

Yaslanma anılara
Bir örümcek ağıdır

Aldın dersini
Bırak gerisini
Ardın kül

Gözyaşı yanaktan süzülürken taşa dönüşür,
atılmak için zalimlerin alnıçatına!

İnsanlık, kayıp bir duygu... Ne kadar ayıp;
"Her nefis ölümü tadacaktır" deyip
hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaya yaslanmak!

Gölgem de insanlar gibi
karanlık çökünce
çekip gitti,

insanlar ki ömür takviminden
koparılan yapraklar şimdi.

Gözüm seyriyor gecenin kirpiğinde
Korkarım, dağ gibi acı gelecek
Belki kan karası düşün selinde
Mir isyanımın tırnakları sökülecek
İç denizleri kaynayan çocuk, susma!
Ağzındaki define haritasını ser ortaya

Namaz dinin direğidir
Namazını kıl müslüman
İslamın da gereğidir
Namazını kıl müslüman

Sevgiyle açılan kucaklar nerde
Kin dağ gibi olmuş Anadolu’da
O sımsıcak tüten ocaklar nerde
Gözler yaşla dolmuş Anadolu’da

Birliği sağlayan İslamiyet’ti

Ruhundan uzakta hamız ve Hamza
Kentlerin süsü bozuyor çıplaklığı
Hamza der ki, bu halkın talkımı koruk
Durmadan ezdiriyor kendini…
Sonra Hamza, hamızla ovar yüreğini